Huta szkła Julia w miejscowości Piechowice obok Szklarskiej Poręby to miejsce do którego warto zajrzeć, będąc w okolicy Karkonoszy. Zapraszam na krótką lekcje malując po szkle.
Historia Huty Julia
Przemysł szklarski w Karkonoszach powstał w XIII wieku dzięki naturalnemu bogactwu gór oraz rozwojowi umiejętności średniowiecznych szlifierzy kamieni szlachetnych. W tamtym czasie, doskonaląc technikę wytwórczą, rozpoczęto wytop szkła w leśnych hutach – piecach szklarskich tworzonych przy strumieniach i rzekach, opalanych łatwo dostępnym drewnem. Z czasem, dzięki wsparciu możnych rodów królewskich, powstały duże huty i fabryki szkła, które produkowały na potrzeby dworów i arystokracji.
XIX wiek to złoty okres hutnictwa w Karkonoszach, związany zarówno z rozwojem technik przemysłowych, jak i popularnością turystyczną Karkonoszy. W tym okresie Huta Józefina produkowała szkło uznawane przez wielu za najpiękniejsze na świecie. Projekty i realizacje odzwierciedlały trendy wzornicze, fascynacje Orientem, Indiami czy odkryciami grobowców egipskich. W 1866 roku Fritz Heckert założył szlifiernię szkła w Piechowicach.
Huta Józefina pokonała wielki kryzys lat 20. XX wieku dzięki połączeniu z hutami w Szklarskiej Porębie, Piechowicach i Sobieszowie. Produkty z tamtego okresu do dziś zachwycają i stanowią doskonały przykład piękna i kunsztu rzemieślniczego światowej klasy. Pomimo bombardowania i znacznych uszkodzeń, Huta Józefina w Piechowicach wznowiła produkcję w 1945 roku, gdzie razem pracowali dawni niemieccy mistrzowie i nowi polscy osadnicy. Szklane realizacje z karkonoskich hut ponownie cieszyły oko klientów. W 1953 roku Huta Józefina została przemianowana na Hutę Julia po sądowym nakazie zwrotu starej nazwy dawnym właścicielom.
Fantastyczne projekty realizowane w Szklarskiej Porębie i Piechowicach były nagradzane na wystawach krajowych i zagranicznych. Z czasem planowanie centralne i nakazy umasowienia produkcji spowodowały wzrost produkcji masy szklanej. Rynki krajów socjalistycznych chłonęły całą produkcję, a kryształ stał się swoistą walutą wymienną.
Okres prosperity produkcyjnej zakończył się w latach 90. XX wieku wraz z urealnieniem cen energii oraz upadkiem największych odbiorców na Wschodzie i w krajach arabskich. Szybko zmieniające się gusta konsumentów oraz rzemieślniczy charakter pracy spowodowały, że huty w całej Europie praktycznie przestały istnieć lub porzuciły ręczny proces wytwórczy.
W XXI wieku Huta Julia jest jedną z niewielu pamiątek po wspaniałym okresie ostatnich 200 lat, kiedy w większości domów karkonoskich zdobiono szkło, a huty w regionie produkowały zachwycające arcydzieła. Dzięki połączeniu tradycyjnych procesów produkcyjnych z nowoczesnym designem, szklane dziedzictwo Karkonoszy nadal zachwyca odbiorców zarówno w kraju, jak i za granicą.
Logotypy
Julia – imię córki 😉
Hutnicy z Karkonoszy
(W żółtej ramce widać proces formowania)
Zawód szklarza w Karkonoszach istnieje od ponad 700 lat. To jedno z nielicznych zajęć, które praktycznie nie uległo zmianie od swego początku. Praca szklarza-dmuchacza wymaga siły fizycznej i kondycji. W tej profesji, oprócz osobistych predyspozycji i talentów, istotne są umiejętności pracy zespołowej i doświadczenie. Szklarz zazwyczaj wykonuje kilka czynności jednocześnie, oceniając poszczególne etapy swojej pracy, dlatego musi wykazywać się spostrzegawczością, koncentracją i refleksem.
Zawód szklarza często przechodzi z ojca na syna. Ten wyjątkowy zawód może być wykonywany jedynie przez osobę posiadającą niezwykłe umiejętności manualne i pasję do rzemieślniczego tworzenia szkła. Wraz ze zdobnikiem, praca szklarza stanowi dowód na wspaniałe dziedzictwo kulturowo-przemysłowe Europy. Szklarzy przy pracy zobaczysz podczas zwiedzania Huty Julii. Realnie na żywo, podczas pracy – przy wytwarzaniu konkretnych wyrobów.
Zwiedzanie fabryki, huty szkła
Zaletą zwiedzania jest obserwacja „na żywo” realnej pracy hutników.
Sklep szkła białego i kolorowego dostępny jest przy fabryce na miejscu. To najlepsze miejsce, aby kupić dobrej jakości szkło, wytwarzane lokalnie przez rzemieślników. Warto wspierać takie lokalne przedsiębiorstwa. To dobra inwestycja nie tylko w dobrej jakości produkt, ale również w potencjalny przedmiot inwestycyjny. Niektóre kieliszki z lat 90 produkowane pod. tym logiem, osiągają ceny na aukcjach na poziomie 3 tysięcy złotych za sztukę 😉
Parking, dojazd i ceny biletów
Jest na miejscu również kawiarnia oraz przestronny bezpłatny parking. Warto zwiedzić to miejsce, jeśli wcześniej nie było się w podobnym zakładzie hutniczym. Ceny za bilety wejściowe to koszt ok. 30-40zł za osobę dorosłą z przewodnikiem. Wejścia do Huty odbywają się cyklicznie tylko pod opieką przewodnika z fabryki.
Dojazd jest prosty, a na miejscu dwa duże parkingi, kliknij w mapkę, aby przenieś się do Google Maps.
